Drie dagen voor Milan – Sanremo vloog ik naar Nice. In de rij voor de security kijk ik achter me en staan Roy Curvers en Tom Dumoulin achter me. Ik vertelde de heren dat ik onderweg was naar San Remo om o.a. hen over de finish te zien komen.
Ik liet ze de Nederlandse vlag zien die ik mijn handbaggage had en vertelde ze dat ik die dit jaar bij me had omdat ik verwachtte dat één van hen als eerste na 298 kilometer op de Via Roma over de finish zou komen. Ze werden er helemaal verlegen van……
Op de dag van de wielerklassieker was het eindelijk een keer droog. De voorgaande jaren stonden we in winterse omstandigheden langs de kant. Maar deze keer, was het beter.
Eerst maar weer eens de Poggio opgereden en daar koffie gedronken, alvorens we naar San Remo zijn gegaan.
In San Remo, waar de finish na een aantal jaren weer zoals traditioneel op de Via Roma finishte stond ik dus met die vlag. En “zij” (Roy en Tom) wonnen niet. Maar ook weer wel. Want hun ploeggenoot John Degelkolb ging dat jaar als eerste over de lijn.
