Van de Liguriërs zegt men dat ze gelukkig zijn als ze hun voeten onder de tafel hebben. Eten is belangrijk en zodra ze aanzitten, zijn ze blij. Con I pei sute a touřa…….
De vrouw van Tabacchi Cesario, Angela, heeft samen met een andere mevrouw een aantal oude Perinaldese recepten van de oma’s uit het dorp in een boekje opgenomen. En bijzonder: in het Perinaldees dialect. Daar is niets van te verstaan, dus leuk dat we het een keer kunnen lezen. Naast de dialect-versie is ook de Italiaanse en Engelse vertaling opgenomen in het boekje.
We waren uitgenodigd door Angela voor de boekpresentatie. Of eigenlijk Catrin. Ze zag me naar het boekje kijken bij hun in de winkel en vertelde toen dat die presentatie er was. Toen ik zei dat ik dat al gezien, zei ze snel: “Nee, je moet het je vrouw vertellen, ze is uitgenodigd.” Zo inclusief, geemancipeerd en woke zijn ze hier gelukkig nog niet.
Het boek kun je hier kopen. Of natuurlijk in Perinaldo bij Tabacchi.
